OK, waar beginnen we. Met de sfeer? Geweldig, gemoedelijk, verwelkomend, toegankelijk. De artiesten? Enthousiast, bereid om alles te geven. Het publiek? Luisterend, warm, waarderend. De setting? Zoals we het kennen: de Bunker als aanbieder van een open podium op een eigenwijze, no-nonsense manier.

Het was een plezier om dit weer voor elkaar te krijgen. Na zoveel jaren is het nog steeds een verrassing hoe de avond zou verlopen, en gisteravond was niet anders. Pieter van den Elsen stond er als eerste om zijn onnavolgbare manier om liedjes voornamelijk uit de jaren 60 en 70 te vertolken. Gewoon, Pieter en zijn gitaar en zijn gezellige babbel met het publiek, die weten wat ze aan hem hebben.

Daarna was Marine Vardanian bereid om haar eigen geschreven gedichten voor te lezen voor een receptief publiek. Als vluchteling uit Armenië is Marina enkele jaren geleden in Gemert neergestreken en heeft al eerder voor ons uit haar werk voorgedragen.

Daarna de jonge en frisse dames  Marloes Dekkers en Iris ven de Ven die gevoelige liedjes aan de man brachten. Deze meiden hebben duidelijk plezier in het spelen samen – Iris op gitaar en Marloes zingend - wat al sinds de basisschool (!) een feit is.

Na de pauze ging de pet rond (opbrengst 140 euro), er werden bijna honderd kaarten voor de actie "4WeeksOf Freedom" voor Ales Bialiatski en Nasrin Sotoudeh. ondertekend, en Pieter en Bart van der Kemp waren aan de beurt. Net wat anders dan Pieter alleen, de twee zijn pas drie maanden een musicaal duo en er is veelbelovende kwaliteit aanwezig.

Wat een leuke avond! Het was weer duidelijk dat er veel belangstelling is voor waar wij voor staan en het was hartverwarmend. Amnesty stond er weer en het Gemerts volk was erbij.

De foto's zijn gemaakt door Piet Snijders