Gedicht Marine Vardanian

Marine is een Armeense vluchtelinge die sinds 2009 met haar 2 kinderen in Gemert woont. Ze schreef onderstaand gedicht voor de dodenherdenking op 4 mei in de St. Janskerk en heeft het zelf ook voorgedragen. Verder heeft ze verschillende gedichten geschreven en hoopt in de toekomst een boekje met haar gedichten uit te geven met als titel: "Zeg maar, mijn ziel".

ZIJN HERINNERING IS DICHTBIJ

Dagen en jaren gingen voorbij,
nog steeds is zijn herinnering dichtbij,
want zonder verleden
is er geen nieuw leven.
Iedere keer herfst-tranen,
iedere keer winter met stormen.
Ze hadden geen lente
om de bloemen te kunnen zien
om de liefde te voelen.
Ze hadden geen zomer om hun koude zielen
warm te maken, om geluk te krijgen . . .
Dat was zijn lot . . . .
Ze kunnen alleen dromen van een prachtige toekomst
en zijn hoop gaf hun meer kracht
om de overwinning te voltooien . .
Dagen en jaren gingen voorbij,
nog steeds is zijn herinnering dichtbij.
Ze zagen geen lente en geen zomer.
Ze stierven als helden, ze stierven voor ons,
zodat jij en ik in een vrije wereld kunnen leven.
Laten we niet vergeten dat er zonder verleden
geen nieuw leven is.......